วันพฤหัสบดีที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

[แปล]SEKAI-ICHI HATSUKOI ~ SORATA NO BAAI, SHORT STORY


ผมชื่อ โซราตะ ผมมีขนสั้นสีดำและสีขาว และขนผมนุ่มๆสุดเลยล่ะ ผมยอมรับผมแอบตัวผอมไปหน่อย ผมก็ชอบอาหารอร่อยๆมากๆเลย
คนที่ให้อาหารผมเป็นเด็กหนุ่มชื่อ ซากะ มาซามุเนะเป็นคนที่เก็บผมมาเลี้ยงไว้ที่บ้านในยามวันที่ฝนตกวันนึง ซากะนะเคนเป็นชื่อเขานะ-แต่เกิดเหตุการณ์สุดจะบรรยายจนทำให้ต้องเปลี่ยน และรู้จักเขาในนาม'ทาคาโนะ'
.เขาไม่เคยบอกผมเลยว่ะ ทำไมถึงตั้งชื่อผมว่า'โซราตะ' แต่ผมก็ชอบชื่อนะ
มีหลายๆอย่างเกิดขึ้นตั้งวันที่มาอยู่ในบ้านและกกว่าผมจะรู้ตัวอีกที ผมก็โดนเปลี่ยนเจ้าของซะแล้ว-และตอนนี้ผมก็พบว่าตัวเองโดนดูแลโดยชายหนุ่มที่ชื่อ'โยโคซาวะ ทาคาฟูมิ' ตอนเจอครั้งแรกเขาทั้งปากร้ายและน่ากลัวมากๆ แต่สำหรับผมแล้วเขาเป็นเจ้าของที่ใจดีสุดๆแถมยังปากแข็งสุดๆและชอบแก้ปัญหาด้วยตัวเอง และนิสัยคิดเองเออเองเป็นปัญหาจริงๆ:ถ้าเกิดมีอาหารที่ผมชอบ เขาก็จะออกไปข้างนอกแต่กลับไม่ซื้ออะไรมาเลยแต่ก็เป็นบางครั้งแหละ(บางทีผมก็อยากกินไรต่างไปบ้างนะ!)และถ้ามีของเล่นที่ทำให้ผมสนุก หลังจากนั้นจะเริ่มมีของเล่นเหมือนๆกันเต็มอพาทเมนต์ไปหมด(มีลูกบอลเยอะไปแล้วนะ! เอาพวกหางมาเล่นบ้างเซ่~)
มีวันนึงเขาพบผมกำลังนอยด์หลังจากที่ผมกระโดดพลาด ผมกำลังลองโดดลงจากโต๊ะลงพื้นที่กว้าง และพี่แกดันคิดว่า ผมป่วยซะงั้น!
ไม่ว่าผมจะพยายามบอกว่า ผมไม่เป็นไร ขนาดไหน แย่มาก!เขาไม่ยอมฟังผมสักนิดเลย และผมก็ได้แผลจากการโดนฉุดกระชากลากถูจากผู้ชายที่ชอบเอะอะโวยวายลั่นห้องสัตวแพทย์ เขาน่าจะลดความเครียดสุดจะบรรยายลงหน่อยนะ...ถึงยังไงผมก็ขอบอกว่านั่นก็เป็นข้อดีของโยโคซาวะไปด้วยนะ
แถมขอขอบคุณที่ผมรู้สึกโชคดีมากๆที่มาสัตวแพทย์ ผมชอบสุดๆเลยเพราะเป็นครั้งแรกเลยนะ! ผมเกลียดโดนฉีดยาแต่มือเขานี่นุ่มดีจัง~
และที่ดีที่สุดในวันนั้นคือ...ผมได้รู้จักกับฮิโยะ
นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณกับผมนะ แต่...ณ ตอนนั้นผมเห็นตาของเธอ ผมก็ตกหลุมรักเธอทันทีเลย
แต่เขาเคยนึกตลกกับการรักข้างเดียว แต่ตอนนนี้ผมรู้แล้วล่ะ น่ากลัวสุดๆเลยล่ะ
 ผมไม่สามารถละสายตาจากเธอได้เมื่อเธอแนะนำตัวเองให้ผมรู้จัก และพอเธออุ้มผมด้วยมือเล็กๆ ยังกับสวรรค์เลยล่ะ
ทั้งหมดต้องขอขอบคุณโยโคซาวะนะเนี่ยที่ผมได้รู้จักกับฮิโยะ พอผมคิดได้แบบนั้น ไอ้นิสัยขี้โวยวายมันก็ดูไม่เลวสักเท่าไหร่
"โซระจัง! ขอโทษที่ให้รอนะจ๊ะ!"
ฮิโยะหันหลับมาหาผมหลังจากกำลังปิดสมุดจดบนโต๊ะเธอเองและเก็บเข้าชั้นวางหนังสือ
"เมี้ยว~” 
"ฉันจะปิดไฟแล้วนะ โซระจัง! ฝันดีนะจ๊ะ~”
ผมตามเธอไปที่เตียงนอนและขดตัวอยู่ในฟูกกับเธอ คลอเคลียกันสุดท้ายก็หลับใหลไป หัวใจดวงน่้อยๆเต้นตึกตัก ตึกตักเป็นครั้งแรก รักสุดลับของผม
จบแย้ว >A<
เม้นให้ด้วยนะจ๊ะ เป็นยังไงบ้าง ส่วนเล่มหลักขอไว้หลังวันที่ 18 จะพยายามทยอยแปลตอน1 กับตอน2ให้เสร็จนะเด้อ
thx for English by September Scanlations!

1 ความคิดเห็น:

  1. แอร๊ยยย! น่ารักสุดๆเลยค่ะ เพิ่งได้มาอ่านก็ข้ามปีมาแล้ว=[ ]=
    หลงรักโซระตะเลยย แอร๊ยย
    จะรอแปลตอนที่1นะคะ อ่านแล้วน่ารักมากๆเลยค่ะ^^

    ตอบลบ